Wszyscy powinni mieć świadomość, że ochrona i kształtowanie środowiska, w którym żyjemy, jest koniecznością, a zarazem podstawowym obowiązkiem każdego człowieka, gdyż każdy jest tylko chwilowym użytkownikiem tego środowiska i ma obowiązek przekazać je innym, następnym pokoleniom. Kształtowanie właściwej postawy wobec środowiska rozpoczynamy już od najmłodszych lat, bowiem świadomość człowieka kształtuje się przez całe życie, jednak jej podstawy każdy zdobywa wcześniej – w przedszkolu, w szkole – kiedy jest wrażliwy na wszystko co go otacza.
Jednym ze skutecznych czynników aktywizujących dzieci przedszkolne jest kontakt z przyrodą, która jest bogatym źródłem przeżyć, wrażeń, doznań. Bezpośrednie zetknięcie dzieci z przyrodą wzbudza chęć aktywnego działania w niej, a także rozwija uczucia opiekuńczości i przyjaźni wobec świata roślin i zwierząt. Jednak, w wielu wypadkach w niewystarczającym zakresie i stopniu wykorzystuje się najbliższe środowisko jako miejsce i środek edukacji ekologicznej, a tym samym obserwację i doświadczenie jako metody nauczania i uczenia się, poznawania i przeżywania jej bogactwa i piękna.
W zbliżaniu dzieci przedszkolnych do przyrody i zaznajamianiu ich z zagrożeniami ekologicznymi, szczególnie ważne jest uczenie się przez przeżywanie. Stwarza ono optymalne warunki do rozbudzania uczuć dzieci, a także sprawia, że wiedza o przyrodzie ożywionej i nieożywionej, o zasobach jej ochrony staje się wartością, której chcemy bronić i dla której chcemy pozyskać innych. Najważniejsze cele edukacji ekologicznej w naszym przedszkolu to:
- przekazywanie dzieciom podstawowych wiadomości o ekosystemach, obiektach i zjawiskach przyrodniczych znajdujących się w najbliższym środowisku,
- rozumienie znaczenia czystego powietrza dla zdrowia roślin, zwierząt i ludzi,
- kształtowanie poczucia odpowiedzialności za wszelkie lokalne zmiany w środowisku, których sprawcą jest człowiek,
- uświadomienie dzieciom problemu opakowań, świadomy ich wybór,
- wdrażanie do segregowania odpadów,
- rozwijanie zainteresowań dzieci źródłem pochodzenia żywności, wyrabianie przekonania, że żywność nie zawsze jest zdrowa, umiejętność wyboru (wspólnie z rodzicami) zdrowej żywności, rezygnowanie ze szkodliwych elementów,
- przyzwyczajanie do oszczędzania bogactw ziemi, wyrabianie przekonania, że surowce naturalne trzeba oszczędzać, zbierać surowce wtórne,
- rozumienie znaczenia energii słonecznej i jej wpływu na rozwój roślin, energii elektrycznej w życiu człowieka, dostrzeganie sposobów jej oszczędzania w codziennym życiu,
- przyzwyczajanie dzieci do ładu i porządku w swoim najbliższym środowisku,
- rozwijanie zainteresowań dzieci ruchem ekologicznym na świecie, rozumienie, że podobne działania na rzecz ochrony środowiska podejmują dzieci i dorośli na całym świecie,
Musimy wszyscy, JUŻ OD NAJMŁODSZYCH LAT pamiętać, że żyjemy na planecie, która ma ograniczone zasoby i niemożliwe jest spełnienie wszystkich naszych zachcianek. Jeżeli ja, biorę od przyrody więcej niż potrzebuję, to ucierpi na tym ktoś inny. Powinniśmy zachować umiar i czerpać z naszej planety tylko tyle, ile jest nam niezbędne do zaspokojenia potrzeb życiowych. To, czego najbardziej potrzebujemy, to przyjaźń, miłość, wolność, poczucie bycia potrzebnym i docenianym.
